Να γιατί ο Παρθενώνας μένει όρθιος επί 2.500 χρόνια ενώ δεν έχει θεμέλια

Ο ναός, σύμ­φω­να με την κυρία Τιμο­θέ­ου, κοντρά­ρει επι­τυ­χώς τη θεω­ρία της σύγ­χρο­νης πολι­τι­κής μηχα­νι­κής, διό­τι χωρίς να έχει καν θεμέ­λια, είναι τρι­πλά μονω­μέ­νος σεισμικά.

Αυτή η τρι­πλή μόνω­ση, όπως μας εξή­γη­σε, εντο­πί­ζε­ται σε δια­φο­ρε­τι­κά σημεία του οικο­δο­μή­μα­τος. Το πρώ­το σημείο βρί­σκε­ται στις στρώ­σεις τερά­στιων ορι­ζό­ντιων και εξαι­ρε­τι­κά λεί­ων μαρ­μά­ρων, πάνω στα οποία πατά­ει ο Παρθενώνας.

Το δεύ­τε­ρο παρα­τη­ρεί­ται στους μεταλ­λι­κούς ελα­στι­κούς συν­δέ­σμους οι οποί­οι συν­δέ­ουν τις πλά­κες κάθε στρώ­μα­τος, και που στο κέντρο τους εντο­πί­ζο­νται μικροί σιδη­ρο­πάσ­σα­λοι, γύρω από τους οποί­ους έχει χυθεί μολύ­βι (το μολύ­βι έχει την ιδιό­τη­τα να προ­στα­τεύ­ει τον σίδη­ρο από τη σκου­ριά και να εξα­σθε­νεί με την ελα­στι­κό­τη­τά του το όποιο κύμα, αφού μέρος της κινη­τι­κής του αυτής ενέρ­γειας μετα­τρέ­πε­ται σε θερμική).

Και το τρί­το εντο­πί­ζε­ται στις κολώ­νες του κτί­σμα­τος, οι οποί­ες δεν τοπο­θε­τή­θη­καν μονο­κόμ­μα­τες, αφού οι αρχαί­οι Έλλη­νες ήξε­ραν πως για να αντέ­ξουν στους κρα­δα­σμούς της γης, θα έπρε­πε να τοπο­θε­τη­θούν σε φέτες, τέλεια εφαρ­μο­σμέ­νες η μία πάνω στην άλλη.

Το απο­τέ­λε­σμα αυτής της τρι­πλής μονω­τι­κής φόρ­μου­λας, όπως σημεί­ω­σε η κυρία Τιμο­θέ­ου, ήταν τα επι­φα­νεια­κά σει­σμι­κά κύμα­τα να κινούν το ένα στρώ­μα των μαρ­μά­ρι­νων πλα­κών, επά­νω στο άλλο, την ίδια ώρα που οι σύν­δε­σμοι εκτό­νω­ναν την κινη­τι­κή ενέρ­γεια που ανέ­πτυσ­σε ο εγκέ­λα­δος! Οι κολώ­νες, τέλος, με τον τρό­πο που ήταν τοπο­θε­τη­μέ­νες επέ­τρε­παν στο όλο οικο­δό­μη­μα να ταλα­ντώ­νε­ται, αλλά να μην καταρρέει.