Μάτι: Αργός θάνατος παραμονεύει στα σπίτια των πυρόπληκτων — Γιατί καταθέτουν μήνυση

Στο σημείο μηδέν βρί­σκε­ται η κρί­σι­μη «επι­χεί­ρη­ση αμί­α­ντος» στο Μάτι και τον Νέο Βου­τζά, όπου οι κάτοι­κοι καταγ­γέλ­λουν χρο­νι­κές δεσμεύ­σεις της κυβέρ­νη­σης που ουδέ­πο­τε τηρή­θη­καν, αλλά και απου­σία νέου σχε­δια­σμού και χρο­νο­δια­γράμ­μα­τος για το συγκε­κρι­μέ­νο επεί­γον ζήτη­μα απο­κα­τά­στα­σης. Σύμ­φω­να με πλη­ρο­φο­ρί­ες, οι πυρό­πλη­κτοι προ­σα­να­το­λί­ζο­νται τώρα στην κατά­θε­ση μήνυ­σης για έκθε­σή τους σε κίν­δυ­νο, ενώ έχει προη­γη­θεί εξώ­δι­κη δια­μαρ­τυ­ρία του Εξω­ραϊ­στι­κού Συλ­λό­γου Μάτι προς τα υπουρ­γεία Υπο­δο­μών και Περι­βάλ­λο­ντος και τον Δήμο Μαρα­θώ­να (έγγρα­φο που έμει­νε αναπάντητο).

Η πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι ότι οκτώ μήνες μετά τη φονι­κή φωτιά και δυό­μι­σι εβδο­μά­δες μετά την άσκη­ση πλημ­με­λη­μα­τι­κών διώ­ξε­ων για την εθνι­κή τρα­γω­δία οι κάτοι­κοι παλεύ­ουν με την ανοι­χτή πλη­γή του αμί­α­ντου, που θα έπρε­πε να έχει κλεί­σει από τις 30 Δεκεμ­βρί­ου 2018, με βάση τη συμ­φω­νία κυβέρ­νη­σης και τεσ­σά­ρων εξει­δι­κευ­μέ­νων εται­ρειών. Το σίγου­ρο επί­σης είναι ότι νέες συμ­βά­σεις δεν υπάρ­χουν ακό­μα (προ­φα­νώς ούτε κον­δύ­λια), γι’ αυτό πέφτουν στο κενό οι συνε­χείς εκκλή­σεις όσων επέ­ζη­σαν από την τρα­γω­δία με τους 100 νεκρούς να απαλ­λα­γούν ορι­στι­κά από τον αργό «θάνα­το» που παρα­μο­νεύ­ει σε δια­λυ­μέ­να σπί­τια, αυλές και δημό­σιους χώρους.

Απελπισία

«Η λέξη απελ­πι­σία είναι λίγη για να περι­γρά­ψει το κλί­μα στην περιο­χή μας. Φωνά­ζου­με από την πρώ­τη στιγ­μή για τον αμί­α­ντο και όμως η δια­δι­κα­σία έχει στα­μα­τή­σει. Βρέ­χει, φυσά­ει και μας κυριεύ­ει η ανη­συ­χία. Αφή­νου­με τον αμί­α­ντο κλη­ρο­νο­μιά στα παι­διά μας» επι­ση­μαί­νει η Εφη Μπο­μπό­νη, μέλος της Συντο­νι­στι­κής Επι­τρο­πής Κατοί­κων (ΣΕΚΜΑ). Το χρο­νι­κό μιας πρό­χει­ρης έως χαο­τι­κής δια­χεί­ρι­σης μετα­φέ­ρει η πρό­ε­δρος του Εξω­ραϊ­στι­κού Συλ­λό­γου Μάτι και μέλος της ΣΕΚΜΑ Τίνα Κολ­λά­ρου: «Ο αμί­α­ντος και γενι­κώς περι­βαλ­λο­ντι­κά ζητή­μα­τα τέθη­καν στους αρμο­δί­ους ήδη από την πρώ­τη εβδο­μά­δα του Αυγού­στου 2018 όταν είδα­με τον Πρω­θυ­πουρ­γό στο Μέγα­ρο Μαξί­μου. Ακο­λού­θη­σε η πρώ­τη επί­σκε­ψη του υπουρ­γού Υπο­δο­μών Χρή­στου Σπίρ­τζη στο Μάτι και τελι­κά εκδό­θη­κε ένα δελ­τίο Τύπου των αρμό­διων υπουρ­γεί­ων που έδι­ναν γενι­κές και ελλι­πείς, κατά τη γνώ­μη μας, οδη­γί­ες προς τους κατοί­κους για τον αμίαντο».

Ως απο­τέ­λε­σμα, σύμ­φω­να με την ίδια, από τον περα­σμέ­νο Αύγου­στο, πυρό­πλη­κτοι (λόγω των καθυ­στε­ρή­σε­ων, είτε από άγνοια) άρχι­σαν να απο­μα­κρύ­νουν μόνοι τους και να πετούν αμια­ντού­χα υλι­κά — όπως σπα­σμέ­νες στέ­γες ελε­νίτ — σε κάδους με μπά­ζα ή και στα χωρά­φια: «Προ­έ­κυ­ψε έτσι μια ανε­ξέ­λεγ­κτη κατά­στα­ση. Δεν υπήρ­χε παρέμ­βα­ση της πολι­τεί­ας, με απο­τέ­λε­σμα να γεμί­ζουν στα­δια­κά με θραύ­σμα­τα αμιά­ντου και οι κοι­νό­χρη­στοι χώροι. Απευ­θυν­θή­κα­με με υπό­μνη­μα στο γρα­φείο του Αλέ­ξη Τσί­πρα και στο υπουρ­γείο Υπο­δο­μών, μέχρι και ειδι­κή τηλε­φω­νι­κή γραμ­μή ζητή­σα­με. Οποιος τηλε­φω­νού­σε εκεί όμως άκου­γε τη φρά­ση “δεν ξέρου­με κάτι, πάρ­τε τον δήμο”! Τελι­κά μόνοι μας ξεκι­νή­σα­με να τοι­χο­κολ­λού­με ενη­με­ρω­τι­κά πόστερ».

Μπαλάκι ευθυνών

Για μήνες, σύμ­φω­να με τις καταγ­γε­λί­ες, υπάρ­χει ένα αστα­μά­τη­το μπα­λά­κι ευθυ­νών: οι πυρό­πλη­κτοι απευ­θύ­νο­νται στον δήμο, που δηλώ­νει αναρ­μό­διος, χωρίς τεχνο­γνω­σία και χρή­μα­τα, και τους παρα­πέ­μπει στο υπουρ­γείο, ενώ το υπουρ­γείο τούς δεί­χνει τον δήμο δηλώ­νο­ντας αναρ­μό­διο για τους δημό­σιους χώρους. Στις αρχές του περα­σμέ­νου Σεπτεμ­βρί­ου, πάντως, έγι­νε γνω­στό ότι υπήρ­ξε σύμ­βα­ση με τέσ­σε­ρις εξει­δι­κευ­μέ­νες εται­ρεί­ες για την απο­μά­κρυν­ση του αμιά­ντου από τις κατε­στραμ­μέ­νες κατοι­κί­ες: «Στην πρά­ξη γνω­ρί­ζου­με ότι οι εται­ρεί­ες κατά­φε­ραν να πιά­σουν δου­λειά προς τα τέλη του Οκτω­βρί­ου στα κατε­δα­φι­στέα σπίτια».

Οπως απο­δει­κνύ­ε­ται, η σύμ­βα­ση (προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού 2.000.000 ευρώ) έπε­σε έξω χρο­νι­κά, αλλά και όσον αφο­ρά τους υπο­λο­γι­σμούς για το πού και πόσος αμί­α­ντος υπάρ­χει στους πλη­γέ­ντες οικι­σμούς της Ανα­το­λι­κής Αττι­κής. Αρχι­κά από τις αυτο­ψί­ες που είχαν διε­νερ­γή­σει τα τεχνι­κά κλι­μά­κια του υπουρ­γεί­ου Υπο­δο­μών είχε εκτι­μη­θεί η ύπαρ­ξη αμια­ντού­χων υλι­κών και απο­βλή­των σε 600 κτί­ρια στους Δήμους Μαρα­θώ­να και Ραφή­νας και στην Κινέ­τα του Δήμου Μεγαρέων.

«Υποχρέωση της Πολιτείας να καθαρίσει»

Ηχη­ρό καμπα­νά­κι για επι­κίν­δυ­νες τοξι­κές ουσί­ες στο Μάτι και στον Νέο Βου­τζά είχε χτυ­πή­σει σύσ­σω­μη η επι­στη­μο­νι­κή κοι­νό­τη­τα μετά τη φονι­κή φωτιά της 23ης Ιου­λί­ου 2018, προει­δο­ποιώ­ντας για επι­πτώ­σεις (άμε­σες και έμμε­σες) κυρί­ως στους ευπα­θείς οργα­νι­σμούς — παι­διά και ηλι­κιω­μέ­νους. Οκτώ μήνες μετά και ενώ σύμ­φω­να με τις καταγ­γε­λί­ες πυρό­πλη­κτων μεγά­λες ποσό­τη­τες αμιά­ντου παρα­μέ­νουν διά­σπαρ­τες στους δύο ισο­πε­δω­μέ­νους οικι­σμούς, ο παθο­λό­γος — κλι­νι­κός φαρ­μα­κο­λό­γος Ανα­στά­σιος Σπα­ντι­δέ­ας χαρα­κτη­ρί­ζει απο­λύ­τως δικαιο­λο­γη­μέ­νη την ανη­συ­χία των κατοί­κων και μέσω των «ΝΕΩΝ» κρού­ει ξανά τον κώδω­να του κινδύνου.

«Η Πολι­τεία οφεί­λει να καθα­ρί­σει άμε­σα την περιο­χή από όλες τις μολυ­σμα­τι­κές εστί­ες, με όπλο τα ενδε­δειγ­μέ­να μέτρα που πρέ­πει πάντα να λαμ­βά­νο­νται για την ασφα­λή απο­μά­κρυν­ση τέτοιων τοξι­κών ουσιών» λέει και τονί­ζει: «Ο αμί­α­ντος είναι ένα από τα ισχυ­ρό­τε­ρα μολυ­σμα­τι­κά στοι­χεία, απο­δε­δειγ­μέ­να καρ­κι­νο­γό­νος. Μην ξεχνά­με επι­πλέ­ον ότι η πλη­γεί­σα περιο­χή έχει ποτι­στεί και από διο­ξί­νες». Οι ειδι­κοί συμ­φω­νούν ότι η τοξι­κή δρά­ση των ουσιών αυτών δεν εξα­ντλεί­ται στο πρώ­το διά­στη­μα μετά την πυρ­κα­γιά αλλά επε­κτεί­νε­ται ακό­μα και για πολ­λά χρό­νια. «Τώρα πια μιλά­με για τις έμμε­σες, μακρο­χρό­νιες επι­πτώ­σεις στον ανθρώ­πι­νο οργα­νι­σμό», ξεκα­θα­ρί­ζει ο διδά­κτωρ της Ιατρι­κής Σχο­λής Αθηνών.

Σύμ­φω­να με τον ίδιο, είναι επι­τα­κτι­κή η ανά­γκη να εφαρ­μο­στούν το συντο­μό­τε­ρο οι συγκε­κρι­μέ­νες προ­δια­γρα­φές για την ασφα­λή απο­μά­κρυν­ση του αμιά­ντου καθώς και διο­ξι­νών και άλλων χημι­κών ουσιών που προ­ήλ­θαν από την καύ­ση — κυρί­ως — πλα­στι­κών: «Ολη αυτή η δια­δι­κα­σία είναι υπο­χρέ­ω­ση της Πολι­τεί­ας. Καλό είναι οι κάτοι­κοι εφό­σον έχουν στο οικό­πε­δό τους ή στο σπί­τι τους ή στο γει­το­νι­κό περι­βάλ­λον τους υλι­κά αμια­ντο­τσι­μέ­ντου να ειδο­ποιούν τις κατάλ­λη­λες Αρχές ώστε να μην κιν­δυ­νέ­ψουν οι ίδιοι».

Πηγή www.tanea.gr

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -