Πέντε ταινίες που πρέπει να δείτε έστω μια φορά στη ζωή σας

Μερι­κές ‑φυσι­κά- μπο­ρεί να είναι καλύ­τε­ρες από άλλες, ωστό­σο μια πραγ­μα­τι­κά καλή ται­νία μπο­ρεί να απο­τυ­πω­θεί τόσο έντο­να στο μυα­λό μας που θα συνε­χί­σου­με να μιλά­με για αυτήν για χρόνια.

Παρα­κά­τω θα βρεί­τε μερι­κές από τις καλύ­τε­ρες ται­νί­ες που πρέ­πει να παρα­κο­λου­θή­σε­τε του­λά­χι­στον μία φορά στη ζωή σας.

Braveheart

Το Braveheart είναι ιστο­ρι­κή επι­κή πολε­μι­κή κινη­μα­το­γρα­φι­κή ται­νία του 1995, με σκη­νο­θέ­τη και πρω­τα­γω­νι­στή τον Μελ Γκί­μπ­σον. Εξι­στο­ρεί τη ζωή του Σκω­τσέ­ζου πολε­μι­στή Γουί­λιαμ Γουά­λας, ο οποί­ος ήταν ο ηγέ­της των Σκω­τσέ­ζων στον πρώ­το πόλε­μο της Σκω­τσέ­ζι­κης ανε­ξαρ­τη­σί­ας από τους Άγγλους ενά­ντια στον Άγγλο βασι­λιά Εδουάρ­δο Α’. Η ιστο­ρία της ται­νί­ας είναι βασι­σμέ­νη στο επι­κό ποί­η­μα του ιστο­ρι­κού ποι­η­τή Χάρι με τίτλο Γουά­λας και προ­σαρ­μό­στη­κε στη μεγά­λη οθό­νη από το σενα­ριο­γρά­φο Ράνταλ Γουάλας.

Η ται­νία έλα­βε κυρί­ως θετι­κές κρι­τι­κές από τους κρι­τι­κούς κινη­μα­το­γρά­φου και προ­τά­θη­κε για δέκα βρα­βεία Όσκαρ, κερ­δί­ζο­ντας τελι­κά τα πέντε.

 

American Beauty

To American Beauty είναι δρα­μα­τι­κή αμε­ρι­κα­νι­κή ται­νία, παρα­γω­γής και κυκλο­φο­ρί­ας του έτους 1999, σε σκη­νο­θε­σία του Σαμ Μέντες, σε σενά­ριο του Άλαν Μπολ και με πρω­τα­γω­νι­στές τους Κέβιν Σπέι­σι, Ανέτ Μπέ­νινγκ, Μίνα Σου­βά­ρι, Θώρα Μπερτς και Γου­ές Μπέ­ντλεϋ. Η ται­νία απέ­σπα­σε συνο­λι­κά πέντε βρα­βεία Όσκαρ, ανά­με­σα σε αυτά, το βρα­βείο καλύ­τε­ρης ται­νί­ας και πρώ­του ανδρι­κού ρόλου για την ερμη­νεία του Kέβιν Σπέισι.

Η ται­νία πραγ­μα­τεύ­ε­ται μία “επί­θε­ση” στην παρα­δο­σια­κή εκδο­χή του «αμε­ρι­κα­νι­κού ονεί­ρου» και στους εκπρο­σώ­πους του, που κατέ­λη­ξαν υπέρ­μα­χοι όλων όσων κάπο­τε αμφι­σβη­τού­σαν. O Λέστερ, ευκα­τά­στα­τος οικο­γε­νειάρ­χης των προ­α­στί­ων, συνει­δη­το­ποιεί βαθ­μιαία την αβά­στα­χτη κενό­τη­τα της υλι­στι­κής του καθη­με­ρι­νό­τη­τας. H υπαρ­ξια­κή του κρί­ση θα πάρει σοβα­ρές δια­στά­σεις από τη στιγ­μή που αρχί­ζει να έλκε­ται από μια συμ­μα­θή­τρια της κόρης του και να συμπε­ρι­φέ­ρε­ται εντε­λώς αντικοινωνικά.

 

Τελευταία έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ

Είναι αμε­ρι­κα­νι­κή δρα­μα­τι­κή ται­νία παρα­γω­γής 1994 σε σενά­ριο και σκη­νο­θε­σία του Φρανκ Ντά­ρα­μποντ. Πρω­τα­γω­νι­στούν οι Τιμ Ρόμπινς και Μόρ­γκαν Φρίμαν.

Βασί­ζε­ται στη νου­βέ­λα του Στί­βεν Κινγκ με τον τίτλο “Rita Hayworth and Shawshank Redemption”. Στην ται­νία περι­γρά­φε­ται η ιστο­ρία του Άντι Ντι­φρένς, ενός τρα­πε­ζί­τη, ο οποί­ος μένει στην κρα­τι­κή φυλα­κή Shawshank για σχε­δόν δύο δεκα­ε­τί­ες κατη­γο­ρού­με­νος άδι­κα για το φόνο της γυναί­κας του και του ερα­στή της. Εκεί ανα­πτύσ­σει φιλία με ένα συγκρα­τού­με­νο με το όνο­μα Έλις Ρέντινγκ και ανα­κα­λύ­πτουν τη δύνα­μη της φιλί­ας ώσπου φτά­νουν και οι δύο στη λύτρωση.

Παρά την απο­γοη­τευ­τι­κή πορεία της ται­νί­ας στο box office, έλα­βε εξαι­ρε­τι­κές κρι­τι­κές και προ­τά­θη­κε για 7 βρα­βεία Όσκαρ από τα οποία δεν κέρ­δι­σε κανέ­να. Στο IMDb η ται­νία βρί­σκε­ται στην πρώ­τη θέση του Top 250 και θεω­ρεί­ται μία από τις κορυ­φαί­ες όλων των εποχών.

 

Wall Street

Η ται­νία πρω­το­κυ­κλο­φό­ρη­σε στους κινη­μα­το­γρά­φους των ΗΠΑ στις 11 Δεκεμ­βρί­ου του 1987. Έλα­βε κυρί­ως θετι­κές κρι­τι­κές και κέρ­δι­σε 1 Βρα­βείο Όσκαρ, αυτό του Α’ Ανδρι­κού Ρόλου (για τον Μάικλ Ντά­γκλας), καθώς και μια Χρυ­σή Σφαί­ρα. Η ται­νία αυτή είχε σημα­ντι­κό αντί­κτυ­πο και στην ίδια την Wall Street, αφού έγι­νε ακό­μα πιο διά­ση­μη σε σύγκρι­ση με πριν.

Πρω­τα­γω­νι­στούν οι Μάικλ Ντά­γκλας, Τσάρ­λι Σιν, Ντά­ριλ Χάνα και Μάρ­τιν Σιν. Η ται­νία σκη­νο­θε­τή­θη­κε από τον Όλι­βερ Στό­ουν, ο οποί­ος συνέ­γρα­ψε την ιστο­ρία με τον Στάν­λεϊ Γουεΐσερ.

Το κεντρι­κό θέμα είναι σχε­τι­κά με το πόσο υψη­λά μπο­ρεί να φτά­σει ένας χρη­μα­τι­στής, καθώς και το ότι είναι πρό­θυ­μος να ανέ­βει τόσο υψη­λά με κάθε τρό­πο, ακό­μα και δια μέσω της παρανομίας.

 

Η Μέρα της Μαρμότας

Η ται­νία κυκλο­φό­ρη­σε στους κινη­μα­το­γρά­φους των ΗΠΑ στις 12 Φεβρουα­ρί­ου 1993. Απέ­σπα­σε πολύ θετι­κά σχό­λια από τους κρι­τι­κούς και απέ­φε­ρε 70,9 εκα­τομ­μύ­ρια δολά­ρια στο αμε­ρι­κα­νι­κό box office. Βρα­βεύ­τη­κε με το BAFTA Πρω­τό­τυ­που Σενα­ρί­ου και το 2006 επε­λέ­γη από τη Βιβλιο­θή­κη του Αμε­ρι­κά­νι­κου Κογκρέ­σου ως τμή­μα του Εθνι­κού Μητρώ­ου Κινη­μα­το­γρά­φου ως πολι­τι­στι­κά, ιστο­ρι­κά και αισθη­τι­κά σημαντική.

Την ται­νία σκη­νο­θέ­τη­σε ο Χάρολντ Ράμις και το σενά­ριο έγρα­ψε ο ίδιος μαζί με τον Ντά­νι Ρού­μπιν. Πρω­τα­γω­νι­στούν ο Μπιλ Μάρεϊ, η Άντι ΜακΝτά­ου­ελ και ο Κρις Έλιοτ.

Η ιστο­ρία ακο­λου­θεί τον Φιλ Κόνορς, έναν αλα­ζο­νι­κό μετε­ω­ρο­λό­γο της τηλε­ό­ρα­σης, ο οποί­ος κατά τη διάρ­κεια ενός ρεπορ­τάζ στο Παν­ξα­τό­νι της Πεν­συλ­βά­νια στην ετή­σια Μέρα της Μαρ­μό­τας, βρί­σκει τον εαυ­τό του παγι­δευ­μέ­νο στο χρό­νο και ανα­γκα­σμέ­νο να ζει την ίδια μέρα ξανά και ξανά. Αφού υπο­κύ­πτει στον ηδο­νι­σμό και σε αμέ­τρη­τες από­πει­ρες αυτο­κτο­νί­ας, αρχί­ζει σιγά σιγά να επα­νε­ξε­τά­ζει τη ζωή του και τις προ­τε­ραιό­τη­τές του.

 

Πηγή www.newsbomb.gr