Πόρισμα για το Μάτι: Οι ευθύνες πίσω από την τραγωδία

«Μετά την πολύ μεγά­λη τρα­γω­δία που συνέ­βη στη χώρα μας το καλο­καί­ρι στο Μάτι με τις φονι­κές πυρ­κα­γιές, καθί­στα­ται ακό­μα πιο επεί­γον να ληφθούν νομο­θε­τι­κές πρω­το­βου­λί­ες για την ενί­σχυ­ση του κρι­σι­μό­τα­του τομέα της Πολι­τι­κής Προστασίας».

Η δήλωση Βούτση

Ορό­ση­μο απο­τέ­λε­σαν οι πυρ­κα­γιές στην Πελο­πόν­νη­σο και την Εύβοια τον Αύγου­στο του 2007 με τον τρα­γι­κό θάνα­το 78 ανθρώ­πων, 2.700.000 στρέμ­μα­τα καμέ­νων εκτά­σε­ων, 1500 κατε­στραμ­μέ­να σπί­τια, απώ­λεια 1,5 εκα­τομ­μυ­ρί­ου ελαιό­δε­ντρων και 60.000 κτη­νο­τρο­φι­κών ζώων.

Τι δείχνει το πόρισμα

Τον Ιού­λιο του 2018, σαν απο­τέ­λε­σμα πυρ­κα­γιάς στη μει­κτή ζώνη δασι­κής βλά­στη­σης και οικι­σμών στο Ν.Βουτζά και στο Μάτι Αττι­κής χάθη­καν 100 άνθρω­ποι και προ­κλή­θη­καν σημα­ντι­κές οικο­νο­μι­κές ζημιές στην περιοχή.

Η πυρ­κα­γιά αυτή είχε σημα­ντι­κό κοι­νω­νι­κό και πολι­τι­κό αντί­κτυ­πο και συνέ­βαλ­λε στο να γίνει αντι­λη­πτό ότι η συνε­χι­ζό­με­νη κρί­ση απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τας και συντο­νι­σμού στην αντι­με­τώ­πι­ση των πυρ­κα­γιών δασών και υπαί­θρου στην Ελλά­δα είναι ένα ανη­συ­χη­τι­κό σύμ­πτω­μα που κάνει την ανά­γκη επα­νε­ξέ­τα­σης του σχε­δια­σμού και την ανα­διορ­γά­νω­ση της δια­χεί­ρι­σης των πυρ­κα­γιών σήμε­ρα περισ­σό­τε­ρο επι­τα­κτι­κή από ποτέ».

Σύμ­φω­να με τις αιτιά­σεις του πορί­σμα­τος για τη δια­φο­ρε­τι­κό­τη­τα στην Ελλά­δα, «περισ­σό­τε­ρο από 80% του συνο­λι­κού πλη­θυ­σμού της χώρας είναι συγκε­ντρω­μέ­νο στη Μεσο­γεια­κή κλι­μα­τι­κή ζώνη κατά μήκος των ακτών ή/και σε χαμη­λά υψό­με­τρα με απο­τέ­λε­σμα να υπάρ­χουν μεγά­λες ανθρω­πο­γε­νείς πιέ­σεις για αλλα­γή χρή­σης γης και αυξη­μέ­νη οικο­δο­μι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα σε δασι­κές περιο­χές γύρω από τα μεγά­λα αστι­κά κέντρα ή περιο­χές μεγά­λης του­ρι­στι­κής αξί­ας (Χαλ­κι­δι­κή, Ρόδος, Κρή­τη, Αττι­κή κλπ.).

Αυτό δημιουρ­γεί σύν­θε­τα προ­βλή­μα­τα για την αντι­με­τώ­πι­ση των πυρ­κα­γιών και την προ­στα­σία των αστι­κών κτι­σμά­των και των κατα­σκευών που περι­βάλ­λο­νται ή εφά­πτο­νται με δασι­κή βλά­στη­ση. Ο κίν­δυ­νος ζημιών και απω­λειών είναι ιδιαί­τε­ρα αυξη­μέ­νος στις περιο­χές αυτές».

Την ίδια ώρα γίνε­ται λόγος ανι­σο­κα­τα­νο­μή πόρων στο ζήτη­μα της πρό­λη­ψης και της αντι­με­τώ­πι­σης: «Η αύξη­ση των δαπα­νών για την πρό­λη­ψη των δασι­κών πυρ­κα­γιών (δια­χεί­ρι­ση της δασι­κής καύ­σι­μης ύλης, συντή­ρη­ση του δασι­κού οδι­κού δικτύ­ου, δημιουρ­γία συστη­μά­των πρό­γνω­σης και προ­σο­μοί­ω­σης δασι­κών πυρ­κα­γιών, δημιουρ­γία υπο­δο­μών υδρο­λη­ψί­ας στο δάσος, επαυ­ξη­μέ­νο προ­σω­πι­κό πυρα­νί­χνευ­σης κατά τη διάρ­κεια αντι­πυ­ρι­κής περιό­δου, κλπ.) έχει επι­στη­μο­νι­κά απο­δει­χθεί ότι μπο­ρεί να συμ­βάλ­λει στην απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τε­ρη αντι­με­τώ­πι­ση των πυρ­κα­γιών και κατ’ επέ­κτα­ση στη μεί­ω­ση των καμέ­νων εκτά­σε­ων και του κόστους της δασοπυρόσβεσης.

Η αντι­με­τώ­πι­ση των παρα­πά­νω ιδιαι­τε­ρο­τή­των που αφο­ρούν τις πυρ­κα­γιές δασών και υπαί­θρου στην Ελλά­δα θα οδη­γή­σουν στην επι­τυ­χή πρό­λη­ψη και κατα­στο­λή των δασι­κών πυρ­κα­γιών στο μέλλον».

Για το ζήτη­μα της έλει­ψης ενιαί­ου σχε­δια­σμού αντι­πυ­ρι­κής προ­στα­σί­ας, ανα­φέ­ρε­ται: «Στην κατα­στο­λή των πυρ­κα­γιών δασών και υπαί­θρου στην Ελλά­δα εμπλέ­κο­νται λιγό­τε­ρο ή περισ­σό­τε­ρο πολ­λοί φορείς και δημό­σιες υπη­ρε­σί­ες (Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα, Δασι­κή Υπη­ρε­σία, Τοπι­κή Αυτο­διοί­κη­ση, Αερο­πο­ρία, Στρα­τός, Αστυ­νο­μία, Εθε­λο­ντι­κές Οργα­νώ­σεις κλπ.) με απο­τέ­λε­σμα να δημιουρ­γού­νται προ­βλή­μα­τα οργά­νω­σης, συντο­νι­σμού, ιεραρ­χί­ας, αρμο­διό­τη­τας και συνερ­γα­σί­ας μετα­ξύ των εμπλε­κό­με­νων φορέ­ων κατά τη διάρ­κεια των επιχειρήσεων.

Θεσμι­κά η πρό­λη­ψη των δασι­κών πυρ­κα­γιών είναι απο­κλει­στι­κή ευθύ­νη της δασι­κής υπη­ρε­σί­ας, ενώ η κατα­στο­λή τους ανή­κει από το 1998 και εντεύ­θεν στο Πυρο­σβε­στι­κό Σώμα. Αυτό δημιουρ­γεί προ­βλή­μα­τα ενιαί­ου αντι­πυ­ρι­κού σχε­δια­σμού (πρό­λη­ψη – κατα­στο­λή) και συνερ­γα­σί­ας μετα­ξύ Δασι­κής Υπη­ρε­σί­ας και Πυρο­σβε­στι­κού Σώμα­τος κατά την κατα­στο­λή επει­δή η γνώ­ση του δασι­κού οδι­κού δικτύ­ου και των συν­θη­κών βλά­στη­σης είναι περιο­ρι­σμέ­νη έως ανύ­παρ­κτη για τις ενερ­γού­σες πυρο­σβε­στι­κές δυνάμεις.

Επι­πρό­σθε­τα, η δια­σπο­ρά των επί­γειων πυρο­σβε­στι­κών δυνά­με­ων και μέσων ανά­με­σα στο πυρο­σβε­στι­κό σώμα και την τοπι­κή αυτο­διοί­κη­ση δημιουρ­γούν σύγ­χυ­ση, ασυ­νεν­νοη­σία και δια­πλη­κτι­σμούς κατά τη διάρ­κεια της κατα­στο­λής των δασι­κών πυρ­κα­γιών. Η έλλει­ψη ιδιαί­τε­ρης τεχνι­κής εκπαί­δευ­σης των πυρο­σβε­στών σε όλη την ιεραρ­χία όσον αφο­ρά θέμα­τα κατα­στο­λής πυρ­κα­γιών δασών και υπαί­θρου επι­δει­νώ­νει το πρόβλημα».

Πηγή http://neaselida.gr

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -