Ο Μανόλο και τα υπονοούμενα: Τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις;

Εδώ το είχα­με γρά­ψει έτσι κι αλλιώς αλλά η αλή­θεια είναι πως δεν χρεια­ζό­ταν να είναι κανείς μάντης για να μπο­ρέ­σει να το προ­βλέ­ψει: όσοι περί­με­ναν πως η έλευ­ση Χιμέ­νεθ στην ΑΕΚ θα την μετέ­τρε­πε και πάλι αυτό­μα­τα στην περ­σι­νή ομά­δα, είτε πιστεύ­ουν στην μετα­φυ­σι­κή είτε έχουν υπο­τι­μή­σει την περι­πλο­κό­τη­τα του πως στή­νε­ται και πορεύ­ε­ται μια ομά­δα. Σε κάθε περί­πτω­ση, όποιος πίστευε κάτι τέτοιο είχε ψευδαισθήσεις.

Η φετι­νή ΑΕΚ είναι μια ομά­δα παντε­λώς σκα­σμέ­νη, μια ομά­δα που θυμί­ζει σε πολύ μεγά­λο βαθ­μό τον περ­σι­νό Ολυ­μπια­κό: λες και φτιά­χτη­κε για να περά­σει απλά στους ομί­λους του Champions League και να ξεφου­σκώ­σει με το που πετύ­χει τον συγκε­κρι­μέ­νο στό­χο. Αν στην κακή φυσι­κή κατά­στα­ση που αυτό­μα­τα καθό­ρι­σε την ΑΕΚ από ένα σημείο και μετά στη φετι­νή σεζόν προ­στε­θεί και το ελά­χι­στο βάθος που δια­κα­τέ­χει το ρόστερ της, δεν μπο­ρεί κανείς να απο­ρεί ιδιαί­τε­ρα για τους λόγους που η ομά­δα απλά δεν βλέπεται.

Φύσι­κα, οι πάσης φύσε­ως παρα­τη­ρη­τές της ΑΕΚ μπο­ρού­με να γρά­φου­με και να ξανα­γρά­φου­με αυτές τις πραγ­μα­τι­κό­τη­τες με την κάθε ευκαι­ρία που μας δίνε­ται: δεν είμα­στε άμε­σα εμπλε­κό­με­νοι στην ζωή της ομά­δας, δεν την καθο­ρί­ζου­με ενερ­γά, δεν συμ­με­τέ­χου­με σε αυτή. Απλά την παρα­τη­ρού­με και την ανα­λύ­ου­με. Υπό αυτή την έννοια, μπο­ρού­με (όσοι το θέλου­με του­λά­χι­στον…) να μιλά­με για τα όσα παρα­τη­ρού­με χωρίς να λογο­δο­τού­με. Ο Χιμέ­νεθ από τη μεριά του βρί­σκε­ται σε μια πιο λεπτή θέση.

Από την μέρα που ο Ισπα­νός ανέ­λα­βε, δεν πρέ­πει να έχει υπάρ­ξει ούτε ένα παι­χνί­δι που οι δηλώ­σεις του να μην απο­πνέ­ουν μια αίσθη­ση υπο­νο­ού­με­νου από τα λεγό­με­νά του. Τα όσα είπε μετά το 0–0 με τον Πανα­θη­ναϊ­κό φυσι­κά δεν απο­τέ­λε­σαν εξαί­ρε­ση. «Οι παί­κτες δίνουν ό,τι έχουν, αλλά δεν έχουν πολ­λά να δώσουν», ήταν η ατά­κα του αμέ­σως μετά τη λήξη της αναμέτρησης.

Τα λεγό­με­να γεμά­τα κλει­σί­μα­τα του ματιού συνε­χί­στη­καν και στη συνέ­ντευ­ξη Τύπου: «Η ομά­δα δίνει τα πάντα ως το τέλος. Δεν στα­μά­τη­σε να τρέ­χει, αλλά δεν έχει τη σπί­θα που πρέ­πει! (…) Τα ίδια έγι­ναν με τον Άρη. Δεν είναι ό,τι καλύ­τε­ρο, αλλά αυτό υπάρ­χει. Θα δώσου­με τη μάχη μας ως το τέλος. Θα προ­σπα­θή­σου­με για το καλύ­τε­ρο. Ό,τι πιο επι­θε­τι­κό στοι­χείο έχου­με το χρη­σι­μο­ποιού­με, αλλά δεν φτά­νει. Οι παί­κτες δου­λεύ­ουν. Δεν παί­ζου­με, όμως, στο ρυθ­μό που θέλου­με. Έχου­με κατο­χή, αλλά δεν έχου­με σπί­θα. (…) Δια­φω­νώ με όσους λένε ότι οι παί­κτες δεν το παλεύ­ουν. Μας λεί­πει η ταχύ­τη­τα, αλλά οι παί­κτες το παλεύουν».

Όπως είναι λογι­κό τόσο οι δηλώ­σεις του Ισπα­νού μετά το παι­χνί­δι με τον Πανα­θη­ναϊ­κό όσο και παρό­μοιας φύσης δηλώ­σεις του παρελ­θό­ντος έχουν εκλει­φθεί ως σπό­ντες για την δου­λειά του Ουζου­νί­δη: χρειά­ζε­ται απλά να ακο­λου­θή­σεις τη λογι­κή για να βγά­λεις συμπέ­ρα­σμα ανα­φο­ρι­κά το ποιον θεω­ρεί υπεύ­θυ­νο για τα αγω­νι­στι­κά χάλια της ΑΕΚ. Από την άλλη, είναι μάλ­λον άκομ­ψο και αντι­συ­να­δελ­φι­κό το να πετά­ει διαρ­κώς το μπα­λά­κι στον προ­κά­το­χό του.

Κάπως έτσι, η τακτι­κή των συνε­χό­με­νων σπο­ντών φαί­νε­ται πως στο μυα­λό του Χιμέ­νεθ είναι ο ενδιά­με­σος αλλά και ταυ­τό­χρο­να, ο μονα­δι­κός δρό­μος. Από την μία, δεν ανα­λαμ­βά­νει την ευθύ­νη για την κατά­στα­ση στην ΑΕΚ, άλλω­στε νιώ­θει (και έχει μάλ­λον δίκιο) πως δεν του ανα­λο­γεί. Από την άλλη, δεν ανα­φέ­ρει το όνο­μα του Μαρί­νου Ουζου­νί­δη και έτσι, δεν τον «καρ­φώ­νει» ευθέ­ως. Φυσι­κά, οι δημο­σιο­γρά­φοι δεν είναι χαζοί. Ούτε έχουν κάποιο συμ­φέ­ρον να παί­ζουν το παι­χνί­δι του Ισπα­νού. Είναι αυτο­νό­η­το πως θα γρά­ψουν στα ίσια το προ­φα­νές συμπέ­ρα­σμα πίσω από τα λόγια του: ότι ρίχνει ευθύ­νες στον Ουζουνίδη.

Κάπως έτσι προ­κύ­πτει μια αδυ­να­μία δια­χεί­ρι­σης από τον Χιμέ­νεθ, που φαί­νε­ται να μην έχει εναλ­λα­κτι­κή για το συγκε­κρι­μέ­νο σενά­ριο. Του­λά­χι­στον δύο φορές άλλω­στε, έχει πει πως «κάποιοι βάζουν λόγια στο στό­μα μου». Φυσι­κά, αυτό είναι λάθος: όταν ερμη­νεύ­εις μια διφο­ρού­με­νη δήλω­ση δεν βάζεις λόγια στο στό­μα κανε­νός. Απλά επι­χει­ρείς να κατα­λά­βεις τι λέει. Και μετα­ξύ μας, στην περί­πτω­ση Χιμέ­νεθ δεν είναι και πολύ δύσκολο.

Η απά­ντη­ση λοι­πόν ανα­φο­ρι­κά με το τι κρύ­βε­ται πίσω από τα όσα λέει ο Ισπα­νός είναι προ­φα­νής. Το αλη­θι­νά ουσια­στι­κό ερώ­τη­μα είναι άλλο: πότε θα έρθει η στιγ­μή που η καρα­μέ­λα περί ευθυ­νών Ουζου­νί­δη θα λιώ­σει και ο Χιμέ­νεθ θα πρέ­πει να ανα­λαμ­βά­νει την ευθύ­νη για την πορεία της ομά­δας που προ­πο­νεί και κοουτσάρει;

Με δεδο­μέ­νο πως όλη η καθη­με­ρι­νό­τη­τα της ΑΕΚ πλέ­ον έχει αρχί­σει ήδη να περι­στρέ­φε­ται γύρω από την κατά­κτη­ση του κυπέλ­λου, η στρα­τη­γι­κή του Χιμέ­νεθ φέρε­ται να έχει να κάνει με μια μίνι προ­ε­τοι­μα­σία ‑εκμε­ταλ­λευό­με­νος και την δια­κο­πή του Πάσχα- ώστε το σύνο­λό του να είναι έτοι­μο στον τελι­κό της 11ης Μαΐ­ου. Η μέρα που θα απο­δει­χθεί αν όλα αυτά που λέει ‑και υπο­νο­εί- έχουν βάση ή είναι βολι­κές δικαιο­λο­γί­ες, πλησιάζει.

Πηγή sdna.gr

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -