Παρακολουθήσεις, προληπτικές προσαγωγές: Η θεία… Ολγα είναι εδώ και είναι επικίνδυνη

Η υπουρ­γός Προ­στα­σί­ας του Πολί­τη, Όλγα Γερο­βα­σί­λη, απο­φά­σι­σε να απα­ντή­σει για τις προ­λη­πτι­κές προ­σα­γω­γές πολι­τών στα Γιαν­νι­τσά, με αφορ­μή ομι­λία του Φώτη Κου­βέ­λη και της Θεο­δώ­ρας Τζάκρη.

Ας δού­με ένα ένα όσα είπε.

Καταρ­χάς, η κ. Γερο­βα­σί­λη είπε ότι οι προ­λη­πτι­κές προ­σα­γω­γές στα Γιαν­νι­τσά ήταν μέρος του σχε­δί­ου ασφά­λειας της ΕΛ.ΑΣ. και, αντι­γρά­φω, «υπο­γράμ­μι­σε ότι η πολι­τι­κή ηγε­σία δεν παρεμ­βαί­νει στον σχε­δια­σμό της αστυνομίας».

Ας δεχτού­με, για να μη μας πουν κακο­προ­αί­ρε­τους, ότι αυτό ισχύ­ει. Ότι η πολι­τι­κή ηγε­σία του υπουρ­γεί­ου που είναι προ­ΐ­στα­ται πολι­τι­κά της αστυ­νο­μί­ας δεν παρεμ­βαί­νει στους σχε­δια­σμούς της, δεν έχει λόγο για τη μεθο­δο­λο­γία, τις επι­χει­ρη­μα­τι­κές τακτι­κές, που αφο­ρούν την ασφάλεια.

Αν αυτό ισχύ­ει λοι­πόν τότε είναι μια εξαι­ρε­τι­κά επι­κίν­δυ­νη παρα­δο­χή που οφεί­λου­με όλοι οι πολί­τες να λάβου­με πάρα πολύ σοβαρά.

Στις φιλε­λεύ­θε­ρες δυτι­κές δημο­κρα­τί­ες τα σώμα­τα ασφα­λεί­ας δεν αυτε­νερ­γούν, υπα­κούν στις εντο­λές και τους σχε­δια­σμούς της πολι­τι­κής ηγε­σί­ας που λογο­δο­τεί άμε­σα στον λαό. Εξ ου και οι επι­τυ­χί­ες της αστυ­νο­μί­ας πιστώ­νο­νται και στην πολι­τι­κή ηγε­σία της που είναι, αντι­στοί­χως, αυτή που λογο­δο­τεί στην λαι­κή αντι­προ­σω­πεία, τη Βου­λή, και στους πολί­τες, για τις απο­τυ­χί­ες της. Από την κυβέρ­νη­ση, άλλω­στε, ζητού­σε εξη­γή­σεις ο ΣΥΡΙΖΑ, ως αντι­πο­λί­τευ­ση, για ανά­λο­γα περι­στα­τι­κά, όπως θα δού­με και παρακάτω.

Για φαντα­στεί­τε να απο­φά­σι­ζαν οι αστυ­νο­μι­κοί, έτσι, από μόνοι τους; Για να μην το επε­κτεί­νου­με και στους υπό­λοι­πους ένστο­λους αν και, ναι, για­τί όχι, ας απο­φά­σι­ζαν κι αυτοί χωρίς να «παρεμ­βαί­νουν» οι πολιτικοί.

Είναι τόσο τρο­μα­κτι­κό αυτό που είπε η κ. Γερο­βα­σί­λη που μακά­ρι να ψεύ­δε­ται, μακά­ρι, ειλικρινά!

Ο προ­κά­το­χος της, Νίκος Τόσκας πάντως, ερω­τη­θείς για την πρα­κτι­κή των προ­λη­πτι­κών προ­σα­γω­γών, απά­ντη­σε «είναι κάτι που δεν το χρη­σι­μο­ποιού­σα­με ως μέθο­δο, αν έγι­νε θα πρό­κει­ται για λάθος». Ο α’πληθυντικός επει­δή οι μέθο­δοι δεν είναι από­φα­ση της αστυνομίας.

Στο διαδίκτυο

Η κ. Γερο­βα­σί­λη, συνε­χί­ζο­ντας, υπεν­θύ­μι­σε ότι «τον τελευ­ταίο χρό­νο και με αφορ­μή τα ζητή­μα­τα της Συμ­φω­νί­ας των Πρε­σπών, δυστυ­χώς διά­φο­ρες οργα­νω­μέ­νες ομά­δες – και το λέω με στοι­χεία, διό­τι αυτά δια­κι­νού­νται μέσω του δια­δι­κτύ­ου κατ’ έντο­νο τρό­πο – και συγκε­κρι­μέ­να άτο­μα, καλούν σε βίαιη δρά­ση πολί­τες. Αν κάνε­τε έναν κόπο να περι­τρέ­ξε­τε το δια­δί­κτυο θα το βρεί­τε από μόνοι σας».

Αυτό είναι αλη­θές και έχει ανα­δει­χθεί δημοσιογραφικά.

Και συνέ­χι­σε λέγο­ντας ότι «αυτό σημαί­νει ότι ο εκά­στο­τε επι­κε­φα­λής που ορί­ζει το σχέ­διο ασφά­λειας για οποια­δή­πο­τε μαζι­κή συγκέ­ντρω­ση, παίρ­νει μέτρα ασφα­λεί­ας για την προ­στα­σία του γεγο­νό­τος. Ένας από τους μηχα­νι­σμούς είναι και η προ­λη­πτι­κή προ­σα­γω­γή. Πολ­λές απ’ τις προ­λη­πτι­κές προ­σα­γω­γές που έχουν γίνει σε διά­φο­ρα γεγο­νό­τα τους τελευ­ταί­ους μήνες, κυρί­ως στη Βόρεια Ελλά­δα, έχουν ονοματεπώνυμα.

Και οι ίδιοι ξέρουν για­τί. Και ξέρουν τι ετοι­μα­ζό­ταν να κάνουν. Αυτό είναι μέρος της δου­λειάς της Αστυ­νο­μί­ας. Διό­τι ο καθέ­νας μπο­ρεί να ισχυ­ρί­ζε­ται ότι ήταν περα­στι­κός. Αλλά όταν ο συγκε­κρι­μέ­νος, κάποιος, έχει ήδη βγει στο δια­δί­κτυο και έχει υπο­κι­νή­σει πρά­ξη βίας, έχει συμπε­ρι­φερ­θεί με αντί­στοι­χους τρό­πους, κάποιος έχει βγει στο δια­δί­κτυο και λέει οργα­νω­θεί­τε εκεί και φέρ­τε και τα αντί­στοι­χα για να κάνου­με αυτό, είναι πρά­ξη βίας».

Οι μεγαλύτερες…παρεξηγήσεις στή­νο­νται, συνή­θως, γύρω από έναν πυρή­να πραγ­μα­τι­κό­τη­τας. Ας ξεκι­νή­σου­με από αυτόν.

Οι αντι­συ­γκε­ντρώ­σεις είναι μια κατά κανό­να απε­χθής πρα­κτι­κή, που έχει συν­δε­θεί με τις πιο μαύ­ρες σελί­δες της σύγ­χρο­νης πολι­τι­κής ιστο­ρί­ας της Ελλάδας.

Οι απει­λές, η υπο­κί­νη­ση, ο σχε­δια­σμός βίαιων πρά­ξε­ων δεν είναι απλώς κατα­δι­κα­στέ­ες πρά­ξεις, είναι πρά­ξεις που άπτο­νται του ποι­νι­κού σκέ­λους του δικαί­ου. Η αστυ­νο­μία οφεί­λει να ερευ­νά και να δρα, λοι­πόν, εντός των πλαι­σί­ων που ορί­ζει το πολί­τευ­μα, το σύνταγ­μα και η έννο­μη τάξη της χώρας μας.

Δεί­τε όμως ποιο είναι το πρό­βλη­μα: επει­δή η χώρα μας έχει σύνταγ­μα και νόμους, η πρα­κτι­κή των προ­λη­πτι­κών προ­σα­γω­γών είναι του­λά­χι­στον προ­βλη­μα­τι­κή, για να το θέσου­με κομψά.

Ανθρώπινα δικαιώματα

Όπως επα­νέ­λα­βε, για πολ­λο­στή φορά, η Ελλη­νι­κή Ένω­ση για τα Δικαιώ­μα­τα του Ανθρώ­που «η προ­λη­πτι­κή δρά­ση της αστυ­νο­μί­ας δεν μπο­ρεί να οδη­γεί σε προ­λη­πτι­κή ανα­στο­λή των δικαιω­μά­των. Οι διοι­κη­τι­κές στε­ρή­σεις της ελευ­θε­ρί­ας που ονο­μα­τί­ζο­νται “προ­σα­γω­γές”, όταν τελού­νται αυθαί­ρε­τα πριν από προ­γραμ­μα­τι­σμέ­νες ή μη δια­δη­λώ­σεις, παρα­βιά­ζουν τα συνταγ­μα­τι­κά δικαιώ­μα­τα της προ­σω­πι­κής ασφά­λειας και της συνά­θροι­σης, επει­δή δεν αιτιο­λο­γού­νται εξει­δι­κευ­μέ­να και προ­σω­πο­ποι­η­μέ­να, ενώ πραγ­μα­το­ποιού­νται χωρίς καμία εγγύ­η­ση δικα­στι­κή και χωρίς να είναι εφι­κτή η πρό­σβα­ση σε δικηγόρο.

Βεβαί­ως οι πρα­κτι­κές αντι­συ­νά­θροι­σης ή αντι­δια­δή­λω­σης, μπο­ρούν να απο­δει­χθούν επι­κίν­δυ­νες και έχουν συν­δε­θεί με μελα­νές στιγ­μές της ελλη­νι­κής πολι­τι­κής ιστο­ρί­ας, παλαιό­τε­ρης και πρό­σφα­της. Αλλά η γνώ­ση, πόσο μάλ­λον η υπο­ψία ότι υπάρ­χει τέτοια πρό­θε­ση, δεν δίνει στις δυνά­μεις της τάξης το ελεύ­θε­ρο να προ­βαί­νουν σε συλ­λή­ψεις ατό­μων που δεν έχουν παρα­βιά­σει κανέ­να νόμο, χωρίς να τεκ­μη­ριώ­νε­ται εξα­το­μι­κευ­μέ­να ότι υπήρ­χε σοβα­ρός επι­κεί­με­νος κίν­δυ­νος διά­πρα­ξης αξιό­ποι­νων πρά­ξε­ων από συγκε­κρι­μέ­να πρό­σω­πα, που δεν θα μπο­ρού­σε να απο­τρα­πεί με πιο ήπια μέσα.

Σε κάθε περί­πτω­ση, σε αντί­θε­ση με τη συνή­θη πρα­κτι­κή οι αστυ­νο­μι­κές κρα­τή­σεις “να γίνο­νται και να μη λέγο­νται”, ο εκπρό­σω­πος Τύπου της ΕΛΑΣ, Θεό­δω­ρος Χρο­νό­που­λος, επι­βε­βαί­ω­σε τις καταγ­γε­λί­ες για τις προ­λη­πτι­κές προ­σα­γω­γές 16 ατό­μων στα Γιαν­νι­τσά την Κυρια­κή ενό­ψει δημό­σιας εκδή­λω­σης και τις δικαιο­λό­γη­σε ως εξής: “Οι προ­σα­γω­γές γίνο­νται με τη λογι­κή να προ­στα­τεύ­σου­με μια εκδή­λω­ση και να προ­στα­τευ­τούν και άλλοι”.

Η πολι­τι­κή ηγε­σία του αρμό­διου Υπουρ­γεί­ου πρέ­πει άμε­σα να διευ­κρι­νί­σει ότι αυτή πρα­κτι­κή δεν απο­τε­λεί επι­σή­μως πλέ­ον δόγ­μα της Αστυ­νο­μί­ας, της οποί­ας καθή­κον δεν είναι μόνο η προ­στα­σία της δημό­σιας τάξης αλλά και των δικαιω­μά­των των πολι­τών. Προ­λη­πτι­κές προ­σα­γω­γές (δηλα­δή για λόγους μη εξα­το­μι­κευ­μέ­νης υπο­ψί­ας) δεν είναι συμ­βα­τές με ένα κρά­τος δικαί­ου που σέβε­ται τις ελευθερίες».

Το Ευρω­παϊ­κό Δικα­στή­ριο Ανθρω­πί­νων Δικαιω­μά­των, μάλι­στα, το 2010, με την από­φα­ση Gillan et Quinton vs United Kingdom, θέτει κρι­τή­ρια και προ­ϋ­πο­θέ­σεις για τους ελέγ­χους και τις προ­σα­γω­γές των πολι­τών, λέγο­ντας, με λίγα λόγια, πως πρέ­πει να υπάρ­χουν συγκε­κρι­μέ­νοι, εξα­το­μι­κευ­μέ­νοι λόγοι που να τους καθι­στούν ύπο­πτους για τέλε­ση συγκε­κρι­μέ­νων αδικημάτων.

Τονί­ζει μάλι­στα ότι δεν αρκεί η γενι­κή αναι­τιο­λό­γη­τη αστυ­νο­μι­κή έκφρα­ση περί υπο­ψιών, για­τί μία τέτοια κρί­ση είναι αόρι­στη και υποκειμενική.

Αυτά θα σας τα πει καλά κάθε δικη­γό­ρος που είναι και στοι­χειω­δώς ενή­με­ρος για ζητή­μα­τα ανθρω­πί­νων δικαιω­μά­των. Υπάρ­χουν αρκε­τοί στον ΣΥΡΙΖΑ, μην πιστεύ­ε­τε εμάς, ρωτή­στε τους, τα έλε­γαν και τα έγρα­φαν τα προη­γού­με­να χρό­νια, μερι­κοί τα έλε­γαν και τα έγρα­φαν εξαι­ρε­τι­κά μάλι­στα. Θα έχουν σίγου­ρα άπο­ψη και για την παρα­κο­λού­θη­ση των επι­κοι­νω­νιών των πολι­τών και των social media.

Είναι σημα­ντι­κό η αστυ­νο­μία να ερευ­νά συνε­χώς τη δρά­ση ακραί­ων στοι­χεί­ων, την οργά­νω­ση τους, να λει­τουρ­γεί και με τη λογι­κή της πρό­λη­ψης και όχι μόνο της κατα­στο­λής. Κι είναι υπο­χρέ­ω­ση της πολι­τι­κής ηγε­σί­ας να το φρο­ντί­ζει αυτό, δεν έχει ρόλο παρα­τη­ρη­τή. Κι όλοι οι παρα­πά­νω ορκί­ζο­νται στους νόμους και το σύνταγ­μα. Παρα­πά­νω ανά­λυ­ση δεν χρειάζεται.

 

Πηγή www.in.gr