Διήμερο εκτός Αθηνών

Του Χάρη Στεργίου

Η αλή­θεια είναι ότι μερι­κές φορές δοκί­μα­σα με παρέα να δρα­πε­τεύ­σω από την Αθή­να κάνο­ντας χρή­ση ενός από τα πολ­λά προ­γράμ­μα­τα που προ­σφέ­ρουν τα ταξι­διω­τι­κά γραφεία.

Και ξέσκα­σα και μια χαρά πέρα­σα σ΄ αυτές τις εκδρο­μές εκτός από κάτι που με στε­νο­χω­ρού­σε και με στε­νο­χω­ρεί ακό­μα. Αυτό το άγχος του σημεί­ου αφε­τη­ρί­ας και επι­στρο­φής που δεν είναι άλλο από την Ομό­νοια. Κάθε Σάβ­βα­το πρωϊ ή Κυρια­κή βρά­δυ πολ­λά του­ρι­στι­κά λεω­φο­ρεία ανα­χω­ρούν ή επι­στρέ­φουν από την Brazita ως και την πλα­τεία Λαυ­ρί­ου ή τον Hondos. Κανείς αστυ­νο­μι­κός ή περι­πο­λι­κό δεν υπάρ­χει εκεί για να προ­στα­τέ­ψει τους εκα­το­ντά­δες ταξι­διώ­τες και τις οικο­γέ­νειές τους. Αντι­θέ­τως πολ­λοί επι­τή­δειοι περι­φέ­ρο­νται ανά­με­σα στο πλή­θος προ­κλη­τι­κά για να κλέ­ψουν μπα­γκά­ζια, πορ­το­φό­λια ή να κάνουν bulling δήθεν ζητια­νεύ­ο­ντας σε ανυ­πε­ρά­σπι­στους ή ανυ­πο­ψί­α­στους πολί­τες τις περισ­σό­τε­ρες φορές, η αστυ­νο­μία πουθενά.

Η ανα­σφά­λεια και ο φόβος κυριαρ­χεί σαν συναί­σθη­μα τις ώρες αυτές. Κι όλα αυτά στο κέντρο της πόλης. Στην Ομό­νοια. Ένα μεγά­λο μηδε­νι­κό για την αστυ­νό­μευ­ση αξί­ζει στην αστυ­νο­μία και τη πολι­τι­κή της ηγε­σία. Πραγ­μα­τι­κά όλο αυτό δεν προ­ω­θεί την έννοια της Ασφά­λειας στην Αθήνα.

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -