Φοιτητικές Ιστορίες: Λουΐζα Ζαούση

Εκδό­τρια

Νομι­κή Αθη­νών : 1954–57

Βακα­λό: 1963–66

Φιλο­σο­φι­κή: Αθη­νών.: 1966–70

Αρχές Αυγού­στου του 1954 είχα τελειώ­σει το σχο­λείο δύο μήνες και βρι­σκό­μουν σε πλή­ρες χάος. Πρώ­τος από μηχα­νής θεός, ο Νίκος Που­λαν­τζάς, ο παι­δι­κός μου φίλος και μετέ­πει­τα γνω­στός δια­νο­ού­με­νος, με έπει­σε ότι όφει­λα να τον ακο­λου­θή­σω στη Νομι­κή Σχο­λή για­τί αυτός ήταν ο δρό­μος ο σωστός. Δύο μήνες εξο­ντω­τι­κής μελέ­της κι έδω­σα εισα­γω­γι­κές. Πάτω­σα στα λατι­νι­κά, επέ­πλευ­σα στα αρχαία, σάρω­σα ιστο­ρία κι έκθε­ση και πέρα­σα στο παρά πέντε. Ακο­λού­θη­σαν δύο χρό­νια συμ­φο­ράς. Οι φίκοι μου θριαμ­βεύ­α­νε, εγώ έπα­σχα από κατά­θλι­ψη. Τον τρί­το χρό­νο δεύ­τε­ρος από μηχα­νής θεός, ο έρω­τας, με γλί­τω­σε από τα κατα­να­γκα­στι­κά έργα. Παντρεύ­τη­κα κι απαλ­λά­χτη­κα από τον εφιάλ­τη της Νομι­κής Σχο­λής. Τέρ­μα οι από μηχα­νής θεοί.

Σε ηλι­κία 27 ετών, με δύο παι­διά ήδη, απο­φά­σι­σα ότι ήθε­λα να μάθω γρα­φι­κές τέχνες. Πήγα στη Σχο­λή Βακα­λό, που την τέλειω­σα μόνο με την επι­μέ­λειά μου, για­τί για ταλέ­ντο ούτε λόγος να γίνε­ται. Όμως στο μετα­ξύ φαί­νε­ται ότι είχα αρχί­σει να κατα­στα­λά­ζω και να κατα­λα­βαί­νω τι επι­τέ­λους ήθε­λα. Κι αυτό που ήθε­λα ήταν να γυρί­σω στο Πανε­πι­στή­μιο να σπου­δά­σω Ιστο­ρία. Αλλά είχαν περά­σει τα χρό­νια, απα­γο­ρεύ­ο­νταν τότε οι μετα­γρα­φές από τη μια σχο­λή στην άλλη, έπρε­πε να ξανα­δώ­σω εισα­γω­γι­κές ήταν κι από την αρχή, απελ­πι­σία! Τελι­κά τα κατά­φε­ρα. Άντε λοι­πόν ξανά στο πρώ­το έτος. Μόνο που τώρα πια είχα βρει την ευτυ­χία μου και αυτό είχε άμε­ση συνέ­πεια στην από­δο­σή μου. Το ενδια­φέ­ρον μου επι­κε­ντρώ­θη­κε στη βυζα­ντι­νή ιστο­ρία κι ευτύ­χη­σα να έχω ένα λαμπρό δάσκα­λο, τον Ζακυν­θι­νό. Τα σχέ­διά μου ήταν να προ­χω­ρή­σω σε μετα­πτυ­χια­κές σπου­δές. Αλλά δεν πρό­λα­βα καλά καλά να πάρω το πτυ­χίο μου και χρειά­στη­κε να δου­λέ­ψω. Αντί σπου­δές. Δεν πει­ρά­ζει, νομί­ζω ότι τελι­κά είμαι περισ­σό­τε­ρο άνθρω­πος της δρά­σης παρά της μελέ­της. Η αγά­πη μου για το Βυζά­ντιο όμως δεν έχει σβή­σει. Ελπί­ζω ότι θα ξανα­μπώ σ’ αυτό τον γοη­τευ­τι­κό κόσμο. Από άλλη πόρ­τα ίσως…

από το αρχείο μας

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1997

φοι­τη­τι­κή ΕΠΙκοινωνία

ΤΕΥΧΟΣ 32

Βρεί­τε μας και στη σελί­δα μας στο Facebook: φοι­τη­τι­κή ΕΠΙκοινωνία

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -