της Σίας Γεωργάτου
Είναι νέο το πάρκο της Νέας Ζωής «το Όνειρο». Εδώ στεγάζονται, από τότε που ο Δήμος αξιοποίησε ένα μέρος του στρατοπέδου προς όφελος των κατοίκων, τα όνειρα και οι ελπίδες των παροικούντων για αθλοπαιδιές, παρείστικες συναντήσεις ατόμων κάθε ηλικίας και ψυχαγωγία των λιλιπούτειων επισκεπτών του πάρκου.
Διαπιστώνουμε καθώς περπατάμε τις ανυπολόγιστες ζημιές και τους βανδαλισμούς τους οποίους έχει υποστεί η όαση αυτή της καθημερινής μας χαλάρωσης, ξεγνοιασιάς και ψυχαγωγίας για μικρούς και μεγάλους.
Και πρόκειται πράγματι για βανδαλισμούς αφού οι φανοστάτες του πάρκου ένας προς έναν έχουν κακοποιηθεί βάναυσα, με τα καλώδια τροφοδοσίας ρεύματος-που επιτρέπουν το βράδυ από κάποια ώρα και μετά την επισκεψιμότητα του-να είναι κομμένα και βγαλμένα απ’ έξω και τις λάμπες τους σπασμένες. Λυπηρό θέαμα υποδομών που έστεκαν αγέρωχες πριν συντροφεύοντας μας στους βραδινούς περιπάτους. Ενώ και κάποια πέτρινα πεζούλια κατά μήκος του μονοπατιού, το οποίο πρόσφατα ο Δήμος τσιμέντωσε, έχουν χτυπηθεί από τους ολετήρες της καταστροφής αφού έχουν σωριαστεί τριγύρω λες και τα διαπέρασε τρυπάνι.
Δεν μιλάμε δηλ. για λίγες φθορές που πάντοτε ο πανδαμάτωρ χρόνος αφήνει στο πέρασμα του είτε λόγω της φυσικής φθοράς των πραγμάτων είτε γιατί δεν μπορεί να αποκλειστεί ενίοτε και ο ασυνείδητος που θα βάλει την πινελιά του για να υποβαθμίσει την ενότητα του ωραίου και της αρμονίας οπουδήποτε. Μιλάμε για την ολοκληρωτική καταστροφή ανυπολόγιστης ζημιάς οικονομικής και ηθικής, πληγή στην καρδιά της Δημοκρατίας.
Οικονομικής γιατί κατακρεουργήθηκαν ολοσχερώς προσβάλλοντας, οι Βάνδαλοι, το φιλότιμο και την ευαισθησία των κατοίκων της Νέας Ζωής αφού ο εξωραϊσμός του βασίστηκε έμμεσα σε χρήματα τα οποία αφαιρέθηκαν από την τσέπη κάθε δημότη και για την αποκατάσταση του οποίου πάλι ο Δημότης θα επωμιστεί το κόστος. Ηθικής γιατί όποιος ή όποιοι εκδήλωσαν την αποτρόπαιη αυτή συμπεριφορά δεν σεβάστηκαν τις προσδοκίες και ελπίδες των κατοίκων της περιοχής, αυτός ο χώρος πρασίνου και ανάσας ζωής να γίνει και χειροπιαστό όνειρο για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Γιατί αν η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος είναι αδιαπραγμάτευτο Κοινωνικό Δικαίωμα κατά το Σύνταγμα και παρακαταθήκη κάθε ευνομούμενης και δημοκρατικής πολιτείας-στόχος της οποίας είναι η προαγωγή της ποιότητας της ζωής των πολιτών και η προάσπιση της- τότε μία τέτοια πράξη ισοδυναμεί με «έγκλημα» εναντίον κάθε δημοκρατικού πολίτη.
Επιβάλλεται να υψώσουμε φωνή διαμαρτυρίας και να ζητήσουμε να ερευνηθούν οι συνθήκες διάπραξης αυτής της αποτρόπαιης και σκανδαλώδους πράξης και να αναζητηθούν οι ένοχοι ή αν αυτό είναι αδύνατον τουλάχιστον το στοιχειώδες. Να προστατευθεί δηλ. ο χώρος μένοντας το πάρκο κλειστό το βράδυ έως τις πρωινές ώρες. Διότι με υφιστάμενο καθεστώς όχι μόνο δεν εξυπηρετούνται οι αγαθοί σκοποί για τους οποίους δόθηκε στο κοινό, το οποίο το αγάπησε και το επισκέπτεται καθημερινά αλλά διόλου απίθανο πλάι στην πόρτα των κατοίκων να αξιοποιηθεί και από περιθωριακά στοιχεία για έκνομες δραστηριότητες.
Ευτυχώς ένα ελπιδοφόρο μήνυμα αγάπης και φροντίδας του πάρκου που μας αγκαλιάζει στέλνουν οι ομάδες των μικρών προσκόπων οι οποίοι υπό την καθοδήγηση των ομαδαρχών τους ανέλαβαν δράση για καθαρισμό του άλσους από χαρτιά, μπουκάλια νερού, συσκευασίες χυμών και άλλα πεταμένα σκουπίδια .Ας τους μιμηθούμε όλοι μικροί και μεγάλοι γιατί η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά» και ο πολιτισμός είναι κληρονομιά η οποία μεταβιβάζεται από όλους στις επόμενες γενεές.