Χωρίς ιδεολογικό αντίπαλο ο Καπιταλισμός ή μήπως έχει αντίπαλο την ίδια του την εξελικτική διαδικασία;

του Βασί­λη Τακτικού

Τριά­ντα χρό­νια τώρα, ο παγκό­σμιος Καπι­τα­λι­σμός κέρ­δι­σε κατά Κρά­τος, σε κάθε Κρά­τος και το έκα­νε δικό του και έκτο­τε πορεύ­ε­ται χωρίς ιδε­ο­λο­γι­κό αντί­πα­λο. Με το θρί­αμ­βο της αγο­ράς οι προ­φή­τες του προ­φή­τε­ψαν το τέλος της ιστο­ρί­ας. Η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των δημό­σιων υπο­δο­μών που χρειά­στη­κε δύο αιώ­νες δημό­σιων επεν­δύ­σε­ων από τους φόρους πολι­τών, τα σάρω­σε όλα σε δύο δεκα­ε­τί­ες. Όλα τα ιερα­τεία των οικο­νο­μο­λό­γων και τεχνο­κρα­τών ασπά­στη­καν το δόγ­μα της καθο­λι­κό­τη­τας της αγοράς.

Το στρα­τη­γι­κό σχέ­διο διαρ­κούς εξά­πλω­σης: δάνεια στους κατα­να­λω­τές μέχρι δεύ­τε­ρη γενεά, για να ενι­σχύ­ε­ται η ζήτη­ση με εγγυ­η­τή το κρά­τος και με μεγά­λο φοροει­σπρά­κτο­ρα το κρά­τος. Το αντίρ­ρο­πο δηλ προς τον Κευν­σια­νι­σμό. Και ήταν όλα φαντα­στι­κά ωραία μέχρι το σκά­σι­μο της μεγά­λης φού­σκας του 2008. Τώρα έρχε­ται το κρά­τος να εισπρά­ξει με φόρους τα σπα­σμέ­να και να σώσει τις χρε­ο­κο­πη­μέ­νες τρά­πε­ζες που συνε­χί­ζουν την ίδια πολι­τι­κή χωρίς κανέ­να ιδε­ο­λο­γι­κό αντίπαλο.

Το ιστο­ρι­κό επί­τευγ­μα του καπι­τα­λι­σμού ήταν να μην υπάρ­χει σοβα­ρός ιδε­ο­λο­γι­κός αντί­πα­λος και σε αυτό βοή­θη­σε πάντα η πυρα­μι­δι­κή εξου­σία. Πάντα η πυρα­μι­δι­κή συγκε­ντρω­τι­κή εξου­σία έχει ροπή προς την ιδιο­τέ­λεια της εξου­σί­ας και αυτή με τη σει­ρά της να ικα­νο­ποιεί τα μεγά­λα ιδιω­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Σήμε­ρα είναι προ­φα­νές ότι καμιά πολι­τι­κή δύνα­μη κανέ­να μαζι­κό Κόμ­μα εκτός από εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κές ομά­δες, δεν έχει αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή πολιτική.

Το γεγο­νός ότι δεν έχει ιδε­ο­λο­γι­κό αντί­πα­λο ο Καπι­τα­λι­σμός σημαί­νει ότι παρα­μέ­νει και άτρω­τος και από­λυ­τος κυρί­αρ­χος του παι­γνι­διού ή μήπως έχει αντί­πα­λο την ίδια του την εξε­λι­κτι­κή δια­δι­κα­σία; Χρειά­ζε­ται μόνο να μελε­τή­σει κανείς τον κοι­νό­κτη­το χώρο του δια­δι­κτύ­ου. Την δωρε­άν δια­κί­νη­ση της επι­κοι­νω­νί­ας της γνώ­σης και των ιδε­ών. Το επερ­χό­με­νο δια­δί­κτυο της ενερ­γεί­ας του μηδε­νι­κού ορια­κού κόστους. Το ανοι­κτό δίκτυο λογι­σμι­κού. Το περιο­ρι­σμό της πνευ­μα­τι­κής ιδιο­κτη­σί­ας στην επι­κοι­νω­νία. Την επερ­χό­με­νη παρα­γο­κα­τα­νά­λω­ση που περιο­ρί­ζει τα περι­θώ­ρια κέρ­δους για την αγο­ρά. Το δια­δί­κτυο των πραγ­μά­των και τις ανοι­κτές υπη­ρε­σί­ες self serves. Καλω­σο­ρί­σα­τε στην νέα επο­χή των παρα­γω­γι­κών και ανταλ­λα­κτι­κών σχέσεων.”

Τριά­ντα χρό­νια τώρα, ο παγκό­σμιος Καπι­τα­λι­σμός κέρ­δι­σε κατά Κρά­τος, σε κάθε Κρά­τος και το έκα­νε δικό του και έκτο­τε πορεύ­ε­ται χωρίς ιδε­ο­λο­γι­κό αντί­πα­λο. Με το θρί­αμ­βο της αγο­ράς οι προ­φή­τες του προ­φή­τε­ψαν το τέλος της ιστο­ρί­ας. Η ιδιω­τι­κο­ποί­η­ση των δημό­σιων υπο­δο­μών που χρειά­στη­κε δύο αιώ­νες δημό­σιων επεν­δύ­σε­ων από τους φόρους πολι­τών, τα σάρω­σε όλα σε δύο δεκα­ε­τί­ες. Όλα τα ιερα­τεία των οικο­νο­μο­λό­γων και τεχνο­κρα­τών ασπά­στη­καν το δόγ­μα της καθο­λι­κό­τη­τας της αγοράς.

Το στρα­τη­γι­κό σχέ­διο διαρ­κούς εξά­πλω­σης: δάνεια στους κατα­να­λω­τές μέχρι δεύ­τε­ρη γενεά, για να ενι­σχύ­ε­ται η ζήτη­ση με εγγυ­η­τή το κρά­τος και με μεγά­λο φοροει­σπρά­κτο­ρα το κρά­τος. Το αντίρ­ρο­πο δηλ προς τον Κευν­σια­νι­σμό. Και ήταν όλα φαντα­στι­κά ωραία μέχρι το σκά­σι­μο της μεγά­λης φού­σκας του 2008. Τώρα έρχε­ται το κρά­τος να εισπρά­ξει με φόρους τα σπα­σμέ­να και να σώσει τις χρε­ο­κο­πη­μέ­νες τρά­πε­ζες που συνε­χί­ζουν την ίδια πολι­τι­κή χωρίς κανέ­να ιδε­ο­λο­γι­κό αντίπαλο.

Το ιστο­ρι­κό επί­τευγ­μα του καπι­τα­λι­σμού ήταν να μην υπάρ­χει σοβα­ρός ιδε­ο­λο­γι­κός αντί­πα­λος και σε αυτό βοή­θη­σε πάντα η πυρα­μι­δι­κή εξου­σία. Πάντα η πυρα­μι­δι­κή συγκε­ντρω­τι­κή εξου­σία έχει ροπή προς την ιδιο­τέ­λεια της εξου­σί­ας και αυτή με τη σει­ρά της να ικα­νο­ποιεί τα μεγά­λα ιδιω­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα. Σήμε­ρα είναι προ­φα­νές ότι καμιά πολι­τι­κή δύνα­μη κανέ­να μαζι­κό Κόμ­μα εκτός από εξω­κοι­νο­βου­λευ­τι­κές ομά­δες, δεν έχει αντι­κα­πι­τα­λι­στι­κή πολι­τι­κή. Το γεγο­νός ότι δεν έχει ιδε­ο­λο­γι­κό αντί­πα­λο ο Καπι­τα­λι­σμός σημαί­νει ότι παρα­μέ­νει και άτρω­τος και από­λυ­τος κυρί­αρ­χος του παι­γνι­διού ή μήπως έχει αντί­πα­λο την ίδια του την εξε­λι­κτι­κή διαδικασία;

Χρειά­ζε­ται μόνο να μελε­τή­σει κανείς τον κοι­νό­κτη­το χώρο του δια­δι­κτύ­ου. Την δωρε­άν δια­κί­νη­ση της επι­κοι­νω­νί­ας της γνώ­σης και των ιδε­ών. Το επερ­χό­με­νο δια­δί­κτυο της ενερ­γεί­ας του μηδε­νι­κού ορια­κού κόστους. Το ανοι­κτό δίκτυο λογι­σμι­κού. Το περιο­ρι­σμό της πνευ­μα­τι­κής ιδιο­κτη­σί­ας στην επι­κοι­νω­νία. Την επερ­χό­με­νη παρα­γο­κα­τα­νά­λω­ση που περιο­ρί­ζει τα περι­θώ­ρια κέρ­δους για την αγο­ρά. Το δια­δί­κτυο των πραγ­μά­των και τις ανοι­κτές υπη­ρε­σί­ες self serves. Καλω­σο­ρί­σα­τε στην νέα επο­χή των παρα­γω­γι­κών και ανταλ­λα­κτι­κών σχέ­σε­ων.

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -

- Δια­φή­μι­ση -